Ya, ya, Tep

Yak, giymediğini yak
Alırlarsa bi’ kez bile tadını
İstiyorlar yokluğunu, varını
O yüzden paylaşma sen de, giymediğini yak
Öylece bırak
Ne usta kalır ne kalfa çırak
Akreplere yem olursun ah
Deme hep zehirli, hep sarımtırak

Atladın kurtarmak için dostunu denizlere ve hep beraber derinlere battın
Ateş olur insan ailesi için ama hesapta yoktu şimdi sardı seni yangın
Böl ekmeğini, böl, yok başka bi’ çıkış; onca anı silinir, sonra kötü anılır
Sen asker olursun, savaş sana sarılır; yolunu bekleyen bi’ annendir, bi’ de kadının
Ne anlamı var söyle böyle yarının?
Devası var mı söyle böyle yaranın?
Taşınmaz yük vermiyo’ inan Yaradan
Kimse tutmaz inan bi’ an yasını
Etmiyorum biat, ellilik bi’ şeytan olamaz hayalime ne kilit ne pranga
Yaşadık bunca yılı düşünmeden, şimdi gelsin kader; yaşa ne varsa planda
Ödendi her gün ayrı bedeller, her gün ayrı diyet; şimdi zafer gelirse kucakla
Zaten kaç günümüz kayıp, kaç gecemiz kalır? Söylesene, hepsi bi’ muamma

Yıllarca budanmıştı bu zehirli sarmaşığım
Melek miyim, şeytan mı; inan ben de karmaşığım
Var mı günahım söyle işleyip de saymadığım?
Yanıldın, yaşıyorum geçmişimin karmasını
Hem de daha fazla, daha daha yükselerek
Her varoş mahallede daha daha ünlenerek
Her mutlu günüm acı dolu günlere denk
Sen de izliyorsun anca öyle küfrederek
Yalnızlığımı anlamadım önceleri
Sonra anladım ki zirve yalnız yalnız olanlara, ya
Evinde sıcak bi’ çay, manzarayla keyfekeder
Sana dert olmuyor tabii evsizlere yağan kar
Bi’ cephe düşün: bi’ askerle, bi’ başına
İşte öyle çıkmazlara gebe her gecemiz dolunay
Bana sorma Rap skill’in nasıl yüz puan da olsa hala karakterinin çok yolu var