Katlanırdı gönlüm gözüm görmeyince, gördüm seni,
aktı savaş boyalarım, yağmurumu bir anda fark ettim.
Varlığını görüp yokluğunla kendimi kahrettim.
Gidiyordum sakinliğe hiçliklere, aşka geldim yarı yolda,
yine düşünceme düştüğünü fark ettim.
Dur desem de hayalinde kendimi kaybettim.
Bilse ne fark eder bilmese de,
bilirim ki doğru düşünmez şu başım dönmese de,
yaşıyor sayılmam henüz kalbim ölmese de,
ölü de değilim yaşadığımı henüz hissetmese de.
Yaprak üstünde titreyen bir su gibiyim,
bugün var yarın yok, ne diyeyim, her an hediye bileyim,
önümde duruyorken nasıl ileri gideyim? söyle, lütfen bana söyle,
seni gösteren gözlükler hep gözümde,
bak bak bak, seni gözler durur gözüm, özlem dolu.

Dur dur dur dur dinle sus dinle duy kalbim ne diyor?
Unutturdun kendimi ezberimi bozdurdun
Çatlamış dudaklara çölde şelaleyi buldurdun

Ben arınım canım balın benleyken, sarhoşum bu ne şerbet?
Fark etmem vakit nasıl akar, algılarımı kaybetmem normal,
mekan zaman yok hiçim ben senleyken.
Seni sevmeye gönüllü herkes, zaten senden başka kim daha çok sevilir ki?
Geldin hepimizi aşk ettin, kızamam kimseye, herkesi aşık ettin.
Çocukluğum, gençliğim, anılarım bir çuvalda,
külüm gibi savururum çuvalı aşağıya, sararım sensiz geçen hayatımı en başa,
konmamda sorun var mı mis kokan saça?
Sanki beste parça, kendi burda aslı camda,
takılı bekliyor şu kalbi karda aşık.
Geri sen kaldın, beni öldürdün.