Bir sabah ki doğmayan, güneş var ışık saçmayan
Sağımı, solumu, canımı, kanımı, dilimi, dinimi takmayan
Yer yerinden oynadı kimseler mi duymadı?
Bin kez öldüm halbuki bir selam okunmadı
Yak, kavur, külümü al savur
Kanım yerde kalmadı, ruhum da şad olur
K*hpelerle dışarılarda yaşamamak gurur

Burada ölmüşüm ne ki?
Bu doğduğum yer çukur

Vursunlar canımı, ciğerimi kurşunlar
Kazsınlar kalbimi o çukura, koysunlar

İhaneti yaktı
Merhametin eli kolu bağlı
Adaleti yok dünyanın
Masumun elleri kanlı

Ecel koptu ezelden kaçamadım bu kafesten
Varımı, yoğumu, elimi, kolumu, tenimi, yerimi zapteden
Öfkem büyük dinmiyor Kader içime sinmiyor
Yaralar derin geçmiş peşimi hiç bırakmıyor
Vur sonra dur belki son bulur
Bitmeyen mücadele tüm hevesi soldurur
Hatalar gelir kapını çalar hayat son bulur