Sezen Aksu – Üşüdüm
Gel, yaralarımı sar Yetiş, çok sancım var Tut elimi, şifa ver Bu gece bende kal Tut bir ucundan kederimin, telaşsız Sus, her söz anlamsız Bir şefkatli dokunuş yeter Üşüdüm, üşüdüm, üşüdüm gel Havalar ...
Sezen Aksu, Türk pop müziğinin “Minik Serçe”si olarak bilinir. Kariyerinde yirmi üç albüm yayınlanan sanatçının 1991 yılında yayınlanan “Gülümse” albümü Türk müzik tarihinde en fazla satan Türkçe albümlerden biri olmuştur.
Gel, yaralarımı sar Yetiş, çok sancım var Tut elimi, şifa ver Bu gece bende kal Tut bir ucundan kederimin, telaşsız Sus, her söz anlamsız Bir şefkatli dokunuş yeter Üşüdüm, üşüdüm, üşüdüm gel Havalar ...
Kim bilir kaçıncı sabah hatırlamaktan perişan Uykulara daldığım Tamamlanmamış hikâyeler gibiyim Neresinden başlamalıyım tekinsiz hayatımın? Hayalle hakikat arasında ince çizgilerde Gidip gelmede aklım...
Dedim bitmez ayrılıklar Tutunmak zor, gitmek kolay Defalarca, yıllarca boşuna Kıra döke… Yan yan derdine Ne senin elinden bir şey gelir Ne benim elimden Ne ağırdır pişmanlıklar Zehirlidir düşman...
Basıp gitmek istiyorum buralardan Kendimi doldurup trenlere Bir daha hiç basmadan frenlere Gördüğüm bütün duraklarda inmek Ağrıyıp, ağrıyıp dinmek Bir çiğ tanesinde anlamak suyun sonsuz derinliğini Ta...
E pek kolay geçmedi günler Gelenler, gidenler, neler neler Delirdim, delirdim, delirdim Çok öldüresim vardı, çok sevesim Küfür, kâfir ağız dolusu sayıp sövdüm Özledim köpek gibi, hasretinden öldüm Ufa...
Sevgilim, sen benden bıktın mı? Çoktan o kanaldan çıktın mı? Boşuna mı çırpınıyorum, hem de küçük düşerek? Söyle çekinme, seni çok sıktım mı? Aşkıyla boğabilir insan, doğrudur Kendi bezdirir kendi sol...
Ne olur korksam, ne olur korkmasam? Duruyor mu damarda akacak kan? Ne göreyim, fırlamış yerinden Yetişemedim yüreğimin arkasından Sende ne var, akıl fikir ermez Düşüne düşüne vakit kaybedilmez Vurulac...
Bu şehrin meydanlarında Garında, rıhtımında Sensizlik bir türlü Yakamı bırakmıyor Bütün duraklarda, kahvelerde Büyük, küçük yalanların Dönüp dönüp vuruyor Ansızın beni vuruyor yerden yere Yok ettim sa...
Senden daha öncesi yok ki Çoktan kaldırdım çatıya Böyle bir saflık yok ki Bakakaldım Kimlerdensin nerelerdensin Değmedi mi kir pas ellerine Hayret Aldım kör bıçağı elime Kanata kanata suçumu kazıyorum...
Daha çok kırılacak kalbin daha çok üzüleceksin İnsan herşeye katlanır göreceksin Gün geçtikçe taşlaşır sandığın yürek Öyle bir yanar ki yeniden şaşıracaksın Ah İnsanlık hali Ah bazen nasıl kolaydır ba...
Sen ciddisin Gidiyorsun gerçekten Şu ana kadar idrak etmedim Hakkaten hakkaten Bir dakika Ben bi’ acı kahve içmeliyim Özür dilerim sürç-i lisan ettiysem Büsbütün mahveden Unutuldum mu şimdi ben ...
Ne sende suç var inan ne de bende Ne kadar çok utanç birikmiş içerde Ne zor yüklenen rolleri reddetmek Muhtemelen delirmişiz daha ana rahminde Kimse kimseyi çözemez O kadar derine inemez Ya karşılaşır...