Sorunun sensin, beynin sorunlarla yapar egzersiz
sür cefasını düş eksiye, bu durumu kendim hakkettim.
Zaman hızlanıyor eskiye göre ya da azalıyor kalan süre hayattan ediyor emekli
kusur aramıyor azrail, sıra sıra gidiyor istekli.
Çabala çabala kır vur hesap etme, farketmez kim korkak kim cesaretli,
azalarak tükenir duyguların, sor düşlerin bu bedene esaret mi?
Sanki huzurum lanetli, düze çıkamıyorum yokuş inmekten,
uzayın en uzak arafındayım, bunaldım eve dönmekten.
Yorgunum, gögüs kafesimi deliyor karıncalar
bıçak altındayım ama acı yok, tedavi ediliyorum çala paça
sesim az çıkıyor, gözlerimden anlıyorlarsa bu durum kâr
varlığımın en ufak masrafı yok ama düşüncelerime biçilemez paha..

Geceden gündüze nefret, varolmak dönüşsüz evre
başa dönmeye mecal yok elbet, hareketsizlik bi cehennem.
Soru içinde beliren kuşku, düşününce filizlenen istek
yok oluş çıkışın cevap oysa, bu tebessüm korkutur er geç

Söyle kaç yemin bozdurdu kül tablan elvedalar hep tek bir kuru lafla.
Yut tüm sözlerini kusmazsan yok saysanda yok olmaz onlar zamanla.
Sorun zorundalıkların, çözüm için tanı kaldırımları.
Gez şehri ez asfaltları, teslim ol nihayi sonuna sarıl..
Kim katil kim masum, beni mazur gör herkes şüpheliyken kilit ağzım.
Elim istisna bak kalem arıyor yine dökülen tüm sözleri geri verecek sana mahsus
Evim oluyor fanus nefes alamıyorum paydos yine bocalıyorum lanet bir kâbus.
Rap yazacak kağıdım yıkılan kocaman bir yaşamın parçaları tut etrafına savur.
Bu enkazın altında can yok etrafına insanlar doluşmazlar ancak
sessizlik kaplar çaresizlik arçı depremdir umutlar susunca.
Suratıma kurulu tabanca, tetiği çekince biter olayın buysa !
en azından üzerini ört bu görüntü dert olur aklına kazınırsa..