Yankılanır sesim bomboş sokaklarda
Bir ışık arar mutluluğa giden yolda
Kimsesiz bir çocuğum yok yerim yurdum
Lal olmuşum
Haykırsam duyulmaz sesim
Kimse görmez ki beni, kimsesizim
Bir yuva ister yaralı, kırık kalbim
Adım yok, terk edilmişim
Bir koza içindeyim
Hayat bu mu adaletin?
Sen sarmadın yaralarımı
Sardı benim kardeşlerim
Efkarlıyım bu akşam
Halim yok ki sen yoksan
Hayat bir gün güler bir gün ağlar
Boş ver içelim bu akşam
Ne olacak bu senin durmadan titreyen ellerin
Ne olacak bu benim senin karşında defalarca aklımı kaybedişim
Titrer sesim, titrer dizlerim
Herkesten çok, çok sevmişim

yirmi7 – Ustam
Dün gece bir rüya gördüm Uyandığımda bir garip old...

yirmi7 – Doğum Günüm
Tuttum içimde beklerken zamanı Kavuşma saatini bek...