Örülmüş kazağımın üstü sökülmüş,
40 yıl sonra çocukluğum görülmüş.
Örümcek ağları örülmüş dağlar gibi,
Kimse bizi görmeyecek, ağlar gibi.
Biraderim, yeri belli, al emaneti,
Bir gün göçüp gitsek unutma emi.
Şişenin dibi değil, okyanusun dibi,
Kalbim pimi çekilmiş bomba gibi.
Toplarsın bizi de, uyutamazsın,
Konuşursun da, bizi de kandıramazsın.
Aldıramazsın bizi evimizden,
Geldik doludan, seladan, selden.
Ya telefondan, ya görüş gününden,
Bir mektup da bahset mahallemden.
Semaver de demden, sokak da benden,
Biz de iki yok, ayrılmayız birden.
Parçalanmayız, geldik tümden,
Ben dikeni aldım, gül de senden.

Ey güzel insan, benim canım kardeşim
Tek tabancasın bu aralar
Dostların vardı senin, sevdiğin bir kız
Neredeler şimdi, neredeler?

Bir sen ağlarsın bir de martılar, yalnızlığına senin

Mimlenmişsin, seni de bitirirler dostum
Haydutlar kol gezer bu şehirde

Sen benim çocukluktan arkadaşımsın ulan
Sen gardaşımsın ulan, sen gardaşımsın ulan
Seni bırakamam tek başına birader
Gel ölelim beraber, gel ölelim beraber