Ne işim, ne gücüm, ne de aklım yerinde
Kâbusların ertesinde, ben hep sana uyanıyorum
Ne sazdan, ne sözden, ne de dosttan güç alıyorum
Uçurumun köşesinde, ben hep sana tutunuyorum

Miras bana senden gözyaşları
İstemem iltimas, ama gel bi’ sarıl
Yavaşlasın kalbin telaşları

Ne kaldın, ne göçtün, ne de yalnız bir kuştun
Özlemlerin karesinde, ben hep sana bölünüyorum

Aç ki perdeyi, gör bir çareyi
Heyecanım rüzgâr olur
Çaldığın gibi atma kalbimi
Avuçlarım buz olur