Kaçmadan yarın sabah
Son bi’ kez Bomonti’de senle
Soframız asfalta beş metre

Şarkılar yasak yarımda
Avaz avaz bütün mahalle
Dertler uzak on yıl kadar

Gece bilekliğin gibi safir
Turkuaz bazen
Ve bir bulut gibi güzelsin

Karşımda sen varsın
Keşke gerçek olsaydın
Vasat hayalleri bile çok gördüler

Uğramaz artık kimse
Çoktan taşındığın eve
Sadece ben kalmıştım

Kaçmadan yarın sabah
Son bi’ kez hatıralarınla bakıştık
Veda ettim