Yaşlanmak seninle güzel olur
Yaşamak seninle deli dolu
Avucumun içi eline değince yanan ilk yerim olur
Öyle bakma uzaktan sarıl bana
Huzur ol gel
Ak düştü saçıma beklemekten.
Sebebi sen ama nedeni biz
Diyemezken gidene gel, diyemem gelene git
Çamur atar evi çamurdan olan
karakter bozar hep cebi de dolan
Sağımda solumda dert
Sen mi delisin yoksa ben mi?
Çok üşüyorum
Bulamadım seni kaybediyorum
Koşsam da yetişemiyorum zaten
Benim derdim kendimle
Senin benle derdin ne?
Benim derdim kendimle
Bu acı elbet diner bir gün, anılardan küller kalır geriye.
Benim derdim kendimle
Bu hayat er geç biter bir gün, sarılmalıyız seninle.
Niye ayrıldık biz niye niye?
Ölüyordum senin uğruna be.
Yaşatmak ölüyken hayalini
Her gün ölümü yaşamak gibi.
Beni bir duy, beni bir gör, arada sırada beni bir sor.
Biliyorsun sana kıyamam ben, dokunamam bile bakamazken
Bunun bi’ sebebi vardı, ben üşüdüğümde sarılsaydı.
Buz keserken yatağım (of) sadece yanıma uzansaydı.
Yapraklar dalından düşmemeli
Çok mu geç anladın yaprak dalına küsmemeli.
Aklı kaçırdım kapına bak, onu içeri al onu koru.
Aklı da kaybettim seninle ben, Allah’ım ne olur aklımı koru.
Dudağı değse tenime, dolansa elim o beline
Sana dokunmak alev gibi, ben mi deliyim yoksa sen mi?