Bana senden kalan her şey yalan
Bi’ sen kal istedim, bitsin param
Herkese tersim pistir ama
Kıyamam sana, ben olurum yanan
Tanıdığın günden beri ben aynıyım
Sen yoksun, ben var mıyım? (Ya)
Artık konuşma, başa sarmıyım
Gidebilirsin, tutan olmıyım
Olmadım hiç değişen kişiden
İzlerim seni bıraktığım köşeden
Mutlu ol hep bu kalpten harbiden
Aklıma düştün, uyandım aniden
Biz serseriler kötü bahsedilen
Sokak çocukları en az sevilen
Kaç ömür yakarım yollarına
Ama olmak istemem ben affedilen
Yalan (Bizе kurduğun dünya)
Yalan (Bizi öldürdün ya)
Yalan (Doğduğun gün bile)
Yalan (Bize gülmezsin ya)
Bi’ kızımız ol’caktı senin kopyan
Adı “Gece”, benim dünyam
Öğrenicektik bi’ aile olmayı
Tam bu anlarda derler “Uyan”
Sen İstanbul’un elit bi’ semtisin
Ben varoşların kaldırımından
Taşıyamadıysan söküp atacaksın
Ben sırtının bi’ kamburuyum lan
Senin için içtiğim son sigara
Kapa kapıyı, bakma bana
Yoksan ölür müyüm? Saçmalama
“Yaşadın mı hiç?” demezler mi bana?
Sabrın sonu yok, bunu yalnız kalınca dinle, sakın ağlama
Koptu uçurtmamın ipi, derin gökyüzü, kurtul, geri bağlama
