Yalan
Tüm sözlerin gibi aşkın yalan
Kırık dökük kalbim yine yanan

Yalanların yağıyor bak odama
Yalnızım koynunda
Bu gece son defa
Gidişini izledim odamdan
Camın arkasında
Paramparça viran

Sürekli aynı sahne oynuyor kafamda
Yalanlar
Var olmak isterken yok olmak
Sahte suratlara neylesin ki maske takmak
Nasıl başlarsa öyle biter sevda
Bilhassa kalbin işi sevmek, gözle göremezsin sevgiyi
Ne de olsa hasretler güzeldir
Terk edecek kadar severdim
Güvendiğim o dağların karını gözyaşımla silerdim
Tükendim desem de inan bitmedim desem de
Çünkü yalanlar hep dile mahsus kalbin işi güzel de
Geceyi sevmişiz ya güneşi beklesek de
Hayaller kurarız ya sonunu bilmesek de
Bu böyle bir şey aynen, yok yok ifaden
Çıkmaz sokaklarda kalmamıştı çarem
En sadık migreni alıp koynuma manen
Bir fiil oldu yalnızlık, yalnızca isimken

Aklımın spazmı sende kalmasıydı
Yağmur damlasıydı
Gururu sırtıma vurup uğurlar olsun demek kader yazgısıydı
Keşke yazdığım şiirlere adını koymasaydı
Doluyor kadehler ah boşalır gökyüzü
Yüksekten korkarken kendi içime düştüm
Kaybeden insanın hep arkadaşı düşer
Şarkı bugün mesnetsiz çığlıklarım çünkü
Bu şehir fazla kasvetiyle derdim oldu
Bu şiir intiharım şarjörümü doldurdum
Vuruldum ısrarla düşmedim yoruldum
Ben şeytanla sevisirken seni Allah korusun