Sokak evim, sanki Basquiat’ın bir tablosu Tep
Seni öldürüyor, bana yara verir
Kurşun gibi dosta Makaveli Tep
Durma, poz ver s*kik sedyenden
Bahsetme adaletten!
Sana şişeler, geceler, ojeler
Mahallemde yalnız hayaletler
Yine aklımda Pac, Biggie
18’de ölüyolar, aşk gibi
Şurda şunu seviyoruz kaç kişi?
Rapçilerin bu aralar rast işi
Caddelere dönüyoruz, tilki gibi kürkçü dükkanına esir oluyoruz
Stüdyoda gece gündüz yak, pişir
Sor, şimdi Hiphop öldüyse hangimizdi söyle onun katili?
Gözlerim eski günleri özler
Ateşimi söndürüyo’ közler
Ruhum buna esir oluyo’, sanki Tepki’den uzun yaşıyor bütün kelebekler
Sıkılmadım inan denemekten
Gecelerim günlerime denkken
Söyle tanrım, bu nasıl bi’ denklem?
Dostlarımdan uzun yaşar bütün kelebekler

[Nakarat]
Anlamıyor onlar (ya)
Bize mutlu sonlar
Güneş olur her yer
Bize sabah olmaz
Huzur kara borsa
Tabi para bolsa
Bizi bulur her şey
Evim karakollar

İnandım yürüyorum, yıllar oldu
Meselemiz tabi biraz cash
Bu olur meşaleme ateş
Her gün aynı kavga, hayat gelip derin derin yaraları deş
Bu stüdyo b*ktan bir kafes
İlahi adalet, alamadık sayende bir huzurlu nefes
Yine de dediremedi pes!
Öfkeli notalarıma veririm en fazla küçücük bir es
Tep, fırtınalar gibi es!
İmza attım milyon tane ilklere
Yatırdım tüm kaderimi kicklere
Yine de yaranamadım p*çlere
Sakin kal, s*kleme!
Doydum inan yaptığım asistlere, 12’li fanatik faşistlere
Şimdi bütün rekorları listele
Tep, geri döndü pistlere!

[Nakarat]

Gelip beni bulsunlar, bu serseri kurşunlar
Tabi, kuşkum var; sıçradım uykumdan
Beni bulur kabuslar, bu koca koca kabuslar