Benimle ne zorun var
Yazdın hep zararında
Ne diye korkuyorsun dünya
Deliririm diye mi mezarımda
Sen yazdın sen boz
Üstüm hep kir toz
Çöktürdün diz bak
Sana itirazım hiç yok

Gönlüm beni bana soran mı var
Benimlesin her adımda
Ne zaman biter bu dert
Bilemem de sana soramam da

Çocuktum ak düştü saça
Bak neler geldi başa
Taşındım oradan oraya
Bilmedim evim neresi dünya

Çocuktun ak düştü saça, atıldın Ateşe
Bakışların çiçek, ruhun öfke saçar
Çorak tarlaların yeşerecek
Bir gün kalk, güneş ol doğ tüm gecеlere
Bin hayal bir tablo
Hatta bir kadın bir kısrak
Elbet bir gün bütün korkulardan uzak
Bir el dokunur sırtına içini ısıtan
İşte o gün hasetinden kayar yıldızlar
Seni yalanlayacaklar
Bir gün ya susacak ya anlayacaklar
Bu iş burada bitti sanmayacaklar lan
Yanmak istеmeyen yaranmayacak da