Yoksun ama köklü bir ağaç gibi
Karşında öyle durduğumda
Dallarımın sessizliği
Seni içine aldığında
Küçük bir kuşa yuva olup
Koruyup onu sardığımda
Sen öyle yine durursun
Tam da karşımda
Sen öyle durup karşımda
Aklınca gerekeni yaptığında
Solmam solmam
Senin olmam
Rüzgar gövdeme vurduğunda
Beni güçsüz kıldığında
Yağmur başlar o anda
Kökümü sevgiye bular
Anla, anla, anla
Bir dündü gün ve son bulacak
Son sabahtı yarın doğacak
Hep oldu ya kadın sana
Hayatından sunacak

Sinem Güngör – Aman Aman...
Kaçtığın, sattığın her ne varsa Farklı dünü, aynı ...

Sinem Güngör – Çıkmaz Soka...
Ses çıkartmadan Yanan ormanın ortasından Susamış k...