Bilmeyen ne bilsin bizi bilenlere selam
Selam selam
Bilmeyen ne bilsin bizi bilenlere selam
Selam olsun selam

Acep n’ola benim halim. İçimde keder daim.
Acep bu benim halim. Nedir bilir mi zalim
Bunca varlık var iken, cana kıyan gelsin
Gelmez ise gerçek erin hali budur dersin
Canlar canını buldum. Ve canlar feda ona.
Bir ben vardır bende. Bir gün bir dem gelir bana.
Canı yağmaya verdik hep biz cennetten ileri.
Bir ile bir ol oldukça çok bunun önemi.
Gelmez ise gördü gözüm bir gün geldiğini.
Kabre vardığım gecede ben benim benliğimi teslim ettim.
Gördüm sonra kendi kimliğimi.
Gündüzler olmuş gece ben derim dediğimi zaten.

Adem oğlu nefsine köle hep doğru davranir kendine göre
hic bıkmadan bu dünyaya dalmakta aklına gelmez bir gün ölmek
bölüş ve dolsun çanak çömlek
Doğru bakmak ve doğru görmek
Bu kaçınılmaz son hakka dönmek
En büyük savaş tır nefsi gömmek
Bölünmektense bölüşmek yeğ
Benim değil bu bizim tekne
Ölüm sabit ve birgün sekmez
Bu nefsi doğurmaya ömür yetmez
Kendine yer kap gönüllerden
Sanma ki dünya sonun gelmez
Ah almaki ecelde bi şans vermez
Unutma gidende geriye gelmez
İlimi bul dibine dal kibiri göm ve
Dilini tut ileri bak doğru gör
Sen haddini bil ölüme doğru yön
Bi de kendini bul bu da doğru yön
Kitap okumak iyidir öğüt alana
Bilimi nefsiyle taşımak ruhu yaralar
Önemli olan o ilimi yaşamak
İnsanı yorar boş ilimi taşımak

Hak bi gönül verdi bana
Bu gönlüm ister doğruyu
Ademoğlu yolumuz barış
Epeyce bu yola baş koyuldu
Derviş Yunus okyanus
Tek mesele anlamaktan geçer
Yalan dünya derdim vefa
Cefan bana sürmek sefa
Aşk kervanına bi defa katıl da
Kendine çevrene farklı bi gözle bak
Hak bilir sonunda kimdir püri pak
Amacımız iyi bi insan olmak
Kin ya da nefret yok kimseye
Kimi tok kimde bi ekmek yok
Yine tartıda herkes aynı dostum
Dersen canlar canını buldum
Hepimiz yorgun kaldık bazen sarıldık ilme
Darılma gitme, yolun sonunda bi hayır var elbet
Görebilen engel tanımaz sen kalbini dinle
Tılsımı bağlayan cümle bu dilde, sevgi de şifre

Sözünü bilen kişinin yüzünü ak eder bir söz
Sözü pişirip diyenin işini sağ eder bir söz
Söz olur keser savaşı söz olur kestirir başı
Söz olur zehirli aşı yağ ile bal eder bir söz
Sözü tartmalı konuşmadan hadsizleri eleştirmeli
Hayırlı bir kelam etmeyi becerememelerini
Ve de kelimelerini seçememelerini
Kişi bilsin söz demini, demesin sözün kemini
Bu cihan cehennemini, sekiz cennet eder bir söz
Doğru yürü yolun ile, gafil olma bilgin ile,
Çok sakın ki dilin ile, seni de yaralar bi söz
Nasihat şimdi söz yatından söyle sözü gayetinden
Çok sakın o Hak katından seni ırak eder bir söz

Derviş olan kişi, deli olur deli
Ebabil kuşlarıda yok etmiştir fili
Sonbaharda dökülen yaprak, baharda gelir
Sen arsa peşinde koş, kader benim evim
Neyim var neyim yok, hepsinde bi tane
Gökyüzünde gezen buluta sorsana ikamet
Senin olmayanı istersen edersin şikayet
Git bi yerden bul oku Yunus Emre’den hitabe
Ol Allah’a emanet kuldan bişey bekleme
Bir bahçeye giremezsen durup seyran eyleme
Yolda kalır nefsine uyan, uyuyorsanda uyan
Dünya kadar derdin olur, derdi dünya olan