Ne gece ne yakamoz, ne sahil ne de deniz
Sen yokken buralarda, biz hep kaybedeniz
Ne sohbet ne muhabbet, bi’ masa ve de hasret
Kalbime demir attı gözlerin beni affet

Arıyorum buralarda, baktım oralarda da yoksun
Aklımı aldın, inandım ben sana, neden diye sorma
Ben nasıl da körmüşüm
Arıyorum buralarda, baktım oralarda da yoksun
Kalbimi söktün, koydun ateşlere, böyle gidişlere
Yokluğunla ölmüşüm

Ne huzur ne de keder, söyle bu nasıl kader
Kötüyü bilirim de umut hepsinden beter
Susarım konuşamam, severim kavuşamam
Dünyayla savaşırım, yokluğunla savaşamam