“Züleyha şimdi sen diyeceksinki pişman mıyım?
Bir anından bile pişman olmadım.
İçim çekiyor mu çekmiyor eskisi gibi çayı,
Çok içime çekemiyorum mesela sigarayı,
İçim almasada bu ayrılığı, yine gelse yine severim.
Kurşun olsa kaçmam, ecel olsa saklanmam
Ateş olsa sakınmam, yine gelse yine severim”

Bu hasrete kaç yıl biçtin
Niye bilmem ki vazgeçtin
Belki yeni bir yar seçtin
Sende kaldı hep muradım

Unuttum tüm insanları
Konuştuğum lisanları
Baharları nisanları
Hatırımda bir SEN kaldın

– Ben ölürsem sever misin yeniden birini?
+ Severim!
– Hani gül koklamazdım benim üstüme
+ Koklarım demedim ki, severim dedim
– Ne demek koklamam ama severim, kimi seversin mesela?
+ Ölürsen birgün senin üstüne senin yokluğunu getirir onu severim Züleyha,
Giderim seni ilk gördüğüm yeri severim, yetmezse bana ilk güldüğün anı severim.
Beni beklerken durduğun yeri severim mesela
Gidersen senden geriye kalan ne varsa bende bulur onu severim

Bulamadım senden bir iz
Seni bir ömür aradım
Ölüm kalımdı son sözün
Bir nefes soluk aradım

“Züleyha ikimiz de bir kafesin içindeyiz farkında mısın?
Seninki telden benimki gönülden bir kafes
Seni bıraksalar kafesinden sen özgürsün
Beni bıraksalar kafesimden ben ölürüm”