Gönlünden geçenleri söyle
Son kez vur, bitsin işkence
Paramparçayım zaten bir de
Sevemem senin yerine
Sonsuz aşk var diye
Varımı yoğumu verdim hesapsız
Kaynadım kalbinde
İlk göz ağrım oldun bergüzarım
Ne zaman geçti yıllar
Bıraktığım yerdeydi, hani yok benden kalanlar
Ne zaman duyuldu yalanlar?
Ne zaman görüldü ördüğümüz şeffaf duvarlar?
Aynı ben, aynı sen
Söz verip değişsem kaç yıla bedel?
İmtihan her biten
Ayrılmayı bilmemem bahanem
Tanımadığım dudaklar
Şimdi aramıza girmeye çalışıyor, tatsızlaşacaklar
Tanımadığım yataklar
Seni bana geri vermeye çalışıyor, senden kurnazlar

maNga – 6000 Years Ago
“I have no faith in human perfectibility. I think ...

maNga – Ben
Ben evreni saran, kaosa çeviren ateşim Ben serbest...