Korkuyorum inan, sana daha çok bağlanırım
Çözemedim seninle olan aramızdaki kör bağları
Bizsizlik senin de içini hiç mi hiç bi’ dağlamadı mı
Söyle, kalbin ben gibi oturup ağlamadı mı?

Gözlerimden anla, dermanım kalmadı
Ben de şaşkınım, dost sandım ama sırtına almadın
Halime çok üzülüyorum, olsun, canın sağ olsun
Kalbimde kocaman yarken oldun yara bandı

Dermanım
Daha kalmadı Allah’ım
Fermanım
Yazıldı, aldın ahımı
Müptelayım gözlerine
Yüzüm güler hep bu yüzden
Süzülür yaş gözlerimden
Gel gel gel

Sokak sokak gezen bir berduş hâlim
Durak durak seni soran bir âlim
Bırak bu nazı ellere, seni soran bendim
Senin için verdiğim bu savaşı yendim

Otuzuma girmedim, dert var sırtımda
Hatırlarım, babam da yalnızdı kırkında
Yaşım genç ama kalbim her şeyin farkında
Bir sen değil ama herkes eksik çıktı tartımda

Bir el uzatıp etmedin yardım da
Sevdiğimden düştü benim sana olan gardım da
Verdiğim savaşı yendim sandım, dedim yenilmişim
Bundan sonra sana gam ve dert bırakırım ardımda