Gün içinde kaç kere
Düşündüğün gibi olmuyor denge nerede?
Kokladığın her çiçek soluyor
Son bir dokunuş son bir vuruş
Bu düzen seni beni çekiyor girdap gibi içine!
İçimdeki buzlarım eridi
Sularım yükselip duruyor inanın arşa kadar
Bu kavga beni yedi bitirdi
Sıkıldım artık kaoslardan ve gereksiz tantanadan
Hüzünlü kokar bugün şu memleket sabahı
Sokaklara çıkıp bugün darlanamam
Hislerimi sandıklara kitlediğimden beri
İnan salya sümük hüngür hüngür ağlayamam

Artık hissizleşmiş biriyim, hüzün dokunmuyor bana
Bazen sakinleşmiş biriyim bu kavga koymuyor bana

Kime caka satıyosun, kimin için kibir?
Nur cemalin gül açarken kimininki zifir
Kimisine şeker olur, kimisine zehir
Soğuk koğuşlarda müebbette fikir!
Biri pamuk gibi olur, biri olur demir
Senin karnın aç olsada fukarayı yedir!
Delir! Yaşadıkça delir!
Çünkü seni mükafatlandırır yaşadığımız devir!
Dar boğazlarda yok oluyoruz
Geniş sularda çırpınıp duruyoruz
Alıp, satıp, yakıp, döküp, her şeyi ters yüz edip kaçıyoruz
Geride kalanları çabucak unutuyoruz!