Kim derdi ki onca insan arasında
Büyüyen hazzın yangını beni mahvedecek
Cehenneme sürükleyecek
Dans ettik karanlıkta bakıştık usulca
Güya bir şey yok aramızda
Her şey aramızda

Herkesin koltuğu ayrılmış
Bana gidecek (dönecek) tek bir yer kalmamış (ooo)
Dostlarım vardı hep mahvolmuş
Acımadan halleri yokmuş kapımı çalmaya (aaa)

Ben başlamadan bitmişti
Sen ağlarken gitmişti
Şanssız mücadeleci
Sabah olur geceyi hatırlamam
Dünden kalırım da unutamam
(O) Kırık (kırgın) çiçek yüzünü