Hayal bir kaleydi hakikatten firarlara,
hayat bir denizdi kumla örülü duvarlara.
saatler donar gibi ve günlerim bir ay gibi,
ömrüm önümden geçerken öyle bekliyorum.
sararsam avuturum ciğerleri,
yakar da kavururum bu dertleri,
tutarsam ölüm olur nihayeti,
bıraksam unuturum seni.
ne tamdım ne eksik, hep olduğum adam gibi;
mevsimler küs bana, kış cehennem, her yazım hazan gibi.
kendimi kendime kırmışım, sonuma sebep arar gibi;
ne şiirler okudum da göremedim bunu ben gibi yazan biri.

Kahraman Deniz – Yangının ...
İri, kaba saba olsam da vurur tam yüreğimden Diri ...

Kahraman Deniz – Kendimi B...
Koskoca bir hiçliğim uzay ve zamanda çöl oldu gönl...