Dünyadan epeyce uzaklaştım,
sevdim ben bu durumu.
derhâl öğrenmem gerek,
nereye ait olduğumu.
yazılı olmasa bile okuyor gönül,
ezelî cümlelerini;
duyabiliyor sözleri,
henüz hiçbiri söylenmemişken.

ağır yaralıyım ama ölmem,
medet ummam, boyun eğmem
ve tedaviyi kabul etmem;
ben yola gelmem, yol bana gelsin.

kendime rastlayıverdim içimde,
bilmem ona ne sorulur;
“her arayan bulamaz,” dedi,
“ama bulan hep arayanlar olur.”
hayat aksın, biz duralım,
burada herkesle ve hiç kimseyleyim.
aklımdan şüphe varsa da, aşkımdan yok,
artık böyleyim.