Ne kadar yokuş bu hayat
Çık çık bitmiyor yorgun yorgun
Ne kadar fakir zenginliğin
Bugün var yarına belki yoksun
Kırıntılarla dolu bir hayatın içindeyim
Ne yarım ne az, sanki kayıp gibiyim
Güzel olan şeyle, kısık ateşte pişiyor
Yıllar neleri ne acıları unutturuyor
Kime yetti ki zaman, yok ya bin ömür
Burada duracağın, hep genç kalacağın
Vaktin geldiği zaman sana da uğrayacak
Saçlarına beyazların vedası dünyanın

İrfan Özata – İçim Mahşer ...
Kim ateşledi ucunu Kim yaktı bu kadar derin beni B...

İrfan Özata – Dönsen Döner...
Kadehe verdim adını konuştum Şarkılar da üzmüyor, ...