Yangın yangın

Bir zaman pes edersin kalmamışsa edilen dua
İçin karadelik ama yolun nebula
Her şey yürürken öylece kesilirsin taş
Kader gözlerine bakar sanki Medusa

Medyum olmanın gereği yok hiç ellerin kirlenir
Yüzün yara içindedir uçurumlar içindesin
Süzülürsün düşünmedin düşün için çalış didin zehir oluyor günlerin

Yorgunum da bir gün durup demedin nerde dakikalarımız
Nerde mücadelem nasıl sona varır
Zor günlere inat her güne sarılıp
De ki başarmadan ölmeyelim bu savaşımız (Tep!)

Yangın yangın (Ödetir ateşle bedel) (Unutulur o gülümsemeler)

Kafamın içinde anılarımıza muhtaç
Tekrar etme boğdu beni vuslat

Geçer zaman esir düşer hüzün neşe geçer iç içe
Günüm gecem eden bulur yaşar ölürdüm her gece