Göster bana şimdi zaman
Duyuyorum içimdeki enkazın sahibini
Bozuyor sessizliğimi

Sen, ellerimden kayıp giderken
Sessizliğe bürünür evler, caddeler
Ben yine de sana seni anlatamam ki

Öyle yalnız, öyle sensiz
Düşmekten korkan çocuk gibi, çaresiz
Üzülmeye alışmış gibi sessiz

Mavi gökyüzü, dalgalı deniz
Görüyorum bir tek seni karanlık, gece gibi
Rüzgar, savuruyor bizi