Bak yine geç kaldın
Sen sorma derin derin herkes gibi uyu
Sus yine bir kibrit gibi uyandın
Senin hikâyenin de bilen herkes gibi sonu

Bütün dünya senin ellerinde
Kaybettin kendini sözlerinle
Bu şehir vicdanını sildi gitti şanını

Kandırdın bütün derya senin gözlerinde
Harp ettin herkesin tas tamam kendi derdiyle
Zaten ilk günden bu rüya yenilmişti heyecanına

Bak yine sen sandın
Yol yorgunu kalbim fişi çektiğinden beri
Yut yine yok yere görünmez adamdın
Senin hikâyenin de gören herkes gibi sonu