Sen
Yaz yağmuru gibiydin
Yağdın ve geçtin, yalnızlığı seçtin

Ben
Seni az sevmemiştim
Hiç üzmemiştim, bu değildi beklentim

Kim isterdi ki kalmayı yalnız
Kalbim çok arsız
Bir rüzgâr gibi hoş ve zararsız
Aşklar hep anlamsız

Kaldım
Dumanlar altında
Yanıldım hakkında
Seni bıraktım artık, bütün İstanbul farkında

Koştum
Koşunca öğrendim
Gidince özlerdin hep
Döndün bulamadın ardında

Sen
Çok geçti üstünden
Güzeldin eskiden, yok olur musun bilmem

Ben
Artık uslandım
Biraz da hırslandım yine yağmurlarda ıslandım

Belki akıllanırım, bilmem ne zaman
Kendine kızma sakın, artık yapamam