Geri gelmemişlerdi gidenler hiç
Peşinden gelice’m dedin neredesin
Ne içten ne hiçten geçit vermedin
Renkler gittiler şehri terk edip

Sorun yok yola çık
Temelden çözüce’m bu dümenleri
Temizler ölümler tüm önemleri
İyi seç yörüngendeki fertleri

Acıtıyor dönüyo’ başa
Görüyor acılarımı gömüyo’ gönül o yaşı
Bölüyor aşı bu savaşa göre sönük ateşin
Arıyo’ güneşi de kaderimiz dönük oraja

Doğunca çoktan yok, korur o soğuktan kalp
Canı yakarsan soğur, hayata normal bak
Ki bi’ gün ölce’m sonra düşüp topraktan
Cenneti görce’m orada yüzün olacaksa, ama zor

Başıma gelenleri bir sor, başa dönüyor acıtıyor
Bi’ çıkışı bi’ kaçışı yok, izin yok yaşama diyor
Aranılan arama diyor (zaten), aradığım içeride yok
Başa dönüyor acıtıyor, başa dönüyor acıtıyor

Acıtıyor dönüyor başa
Bu nasıl yol, bu nasıl yaşam
İçimden taşan içimde yaşar
(İyi seç yörüngendeki fertleri)

Ey, sanırım bi’ kalbim yok, harcadım bozukluk gibi sevgimi
Kanıtım şahidim yok, kim kurtaracak doğup bi’ güneş gibi
Bugün hava leş gibi, pek geçecek gibi değil depresyonum
Sızıyorum beş gibi, yeni güne uyanıp hiç ediyorum eskiyi
Kullanmayı bırakalı çok oluyo’ keşkeyi

Ağır ağır gidiyorum işte
Ne acelemiz var, biliyorum iş bu çiziyorum üç tur
İstiyorum gül bu sefer yüzüme bir kez ve güzel bir düş kur
Venüsün tam üzerinde Merkür, benim yerim Neptün
Aramızdaki mesafe uzun ama hep gül
Bu derin bi’ mektup, beni ben olduğum için sevebilen tek tür
Edemedim teşekkür