Bana çıkan yollar kapalı artık gelirsen
Kopardığın gül dikenlerine basarsın yürürken
Yaktığın ormanların isi hala üzerimde
Mükemmel bir cinayetti iz kalmadı bizden

Nihayetinde hayat bu, düşünce de kalkılıyor
Şikayet etmem aşktı bendeki herkes kaldıramıyor

Yürüyorum ardıma bakmadan
Vazgeçmedim aşka inanmaktan
Kalan ömrümün ne günahı var
Hak etmedim yaşadıklarımı

Bir ihtimal var unutarak
Ateşten çıkarıp soğutarak
Sabırla öfkemi uyutarak
Büyüyorum