O gün işten çıkmıştım öğlen vakti
Sokağı’nda bir telaş hissettim sanki
Bir duvar çarptı bir de yer çarptı sayın Zelzele Hanım
Her taraftan parçamı topladım
Konuşamadım bilmiyordum “karada boğulmuşça”yı kalktım yola devam ettim

Biraz hukukumuz var diye mi tutukluyum
Niye bu kadar düşünüyorsam meclisine mebus muyum
Beyaz bir kartonun üzerine yazmışlar mutluyuz
Baktım yola devam ettim

Kulağınızın arkasına bir gül alamadım
içime dert oldunuz kurtulamadım
“Bu sandalla o denizi çıkamadım”
Dedim içimden yola devam ettim

Hayat bu işte her şey bu kadar
Bağır, çağır, söylen, dur
İstediğin kadar