Boynum bükük gecemde sabahımda
Sanırsın kalbim bırakmış atmayı
Hayat sinsi bir dost gibi
Nasıl da akıp gidiyor bana inadından
Aklımda ses seda yok
Bırakmış tüm ipleri bir eşikte
Yangın sönmüyor bu defa
Hiç mecalim kalmadı kalbimde
Çarem yok beklemekten başka
Ölüp de yeniden dirilmekten aşkla
Hüzünle beslenen bu kalpler
Meyve verir mi bilmem bu baharda