Fero ve ben açık yelken, gemide nem
Islak her yer, kaygan yerler
Her gün alem, ver bi’ kalem
Dolu asker, geçemezsin surları len

Geri dönüp de gidemezsin
İstiyo onlar bitmemi, bitmedik hâlâ
Bak, korkak, titriyo’ kaypak
Dizlerin üstüne çök de bi’ yalvar

Hepsi çok oynak
G*tleri başları ayrı hep oynar
Var mı bi’ kaynak?
Bitmiyo’ paralar katlanır ancak

İzmir’de sancak uzanır göklere
Gösteri n’olcak?
Uçururuz beş tane kasnaklı
Jiletler kuyrukta durcak
Boynuna takçak ardından
Baldırda tendonlar kopçak
Gözleri dolcak mızmızın
Yok mu yer bu gece koncak?

İzmir, Ben Fero, Khontkar
Yaptı mı her biri oynar
Paralar, katlanır onlar
Sevmem arkadaş ortak
Gördüm, hepsi de korkak
Kendimi bir daha yormam
İzmir, Ben Fero, Khontkar
Heyecanlanman normal

Daha kimlere neyi göstericez
Bırakınca çok zzlenicez
Kalmadı kimsem söz vericek
Üstümden pis gözleri çek

Yok sana bi şeyim göndericek
Katmam kimseyi gösterime
Konuşur, bakamaz gözlerime
Yine sert yaptım sözleri de

Exlerin klibi var, ayni Tatlıses
Kulağın bir kere benle tatlı best
Yapıyom bak, yine ayni kaslı ses
Değerimi bil lan, haydi bak bu kez

Geçiyom her gün, her gün farklı test
Yolladı biladerim beati, yaptı jest
Boş adamlarla bence hattı kes
Babadan başka harbi, f*ck the rest