Yine yine
Yine geldik aynı yere
Doyamadık bu yalan gitmelere
Nasıl bir oyunsa bu ikimizde
Sıkı sıkı tutuyoruz içimizde
Aynı duyguyu yaşayamam her gün
Delilik bu sevimsiz sürgün
İçindeki sesle savaşa girince
Kazanamaz hiç kimse
Eninde sonunda bizi de azaltır uzak
Eninde sonunda seni de unutturacak
Bizden ayrılmaz o gölge
Yürür önümüzde
Görebilsek keşke
Ne var içimizde
İlk günkü o kimse
Öyle sürebilse
Ne olur değişmese
Sen beni öyle sev
Sen öyle sev
Sen öyle
Sev sen
Sen beni öyle sev
Beni öyle sev
En gerçek yerinden
En derinden
Mucizedir insanlığın bu dünyada yaşadığı her gün
Tabi çözülmemişse bir kördüğüm
Kendi değildir o gördüğün
Keşke insan hiç ölmeden
yükseklerden Yere düşebilse
Yada gülebilse şu gerçekler
Yada kolay olsa istekler ya

Hande Yener – Hoşçakal
Vakti geldi gitmenin Duruldu artık sellerim Olmuyo...

Hande Yener – Değmez
Çok eğleniyordun Sonra acı acı kendini yordun Kimd...