Tekir – Zordayım
Yandım kordayım Aramayın darda zordayım Derdim yormasın Bakma da gözler dolmasın Hain zor nazın Bir kere de halim sor nasıl Bari tut yasım İki güne kalbin dolmasın Sebebim olma olma Çıkamadım tıkanan ...
Yandım kordayım Aramayın darda zordayım Derdim yormasın Bakma da gözler dolmasın Hain zor nazın Bir kere de halim sor nasıl Bari tut yasım İki güne kalbin dolmasın Sebebim olma olma Çıkamadım tıkanan ...
Çek elini sal beni yettin canıma Ben kendimi toplarım kendi başıma Ve başımı yaslarım kendi omzuma Bi dileğim var, ama ne gereği var? Yüreğimin tellerine kondun oydun gözlerimi İçerime sen yerine koyd...
Bu sene de kahpelik moda! Sabredene dar gelir oda! Yüreğinde sahtelik olan; Gözlerime bakmasın ulan! Bu sene de kahpelik moda! Bütünüyle sahtelik olay! Hakedene kalp temiz ama; Gerisine yol verin baba...
Bari kırma, zaten zor eğildi başım Gayrı sulha gelmem, az değil bu yaşım Vurdun bin yerimden yardımınla taşı Geçtin üzerimden; kaldırımda naaşım Delilik oldu bir de sandığım tevazu; Elinde hiybe gönlü...
Görmezden geldim, yol yorgunu kalbim Gönlümün düş işlerine kan karıştı! Derdim ne sen ne de kendim, Ben ah çekerek bilendim! Ama gel gör bugün aşk nefreti teke tekte yendi! Saklandığım o çıkmazda buld...
Uzandın hep gönül üstü pinekledin Sesim sustu, sözüm bitti; itekledim Vefaya bir ömür küstü emeklerim Cefayla bir ömür sürdüm; bin ekledin Yüküm ağır kırılıyor bileklerim İçin sağır, duyulmuyor dilekl...
Yanındayken bile aklında değildim Yanımda değilken bile aklımdaydın Kanımda sinsice gezen aşk değilmiş Canım yandı, sende kaldı; aklım kaydı Atlarım gözlerinden; ölüm olsan tutamazsın Kirlendin yalanl...
Tedirgin kalmışım kara bahtım Felekten gün aşırı yara aldım Ve bir dilden düşüldüm ama yanlış Melekler günahını bana yazmış Doymaz, el dili yalana hiç doymaz Beslediğim gözümü oyma Yüreğimi eline koym...
Baktık ki döneceği yok devranın Tutup onu çeviririz biz de Yolumuz pus, hedefimiz izbe Derdini dök, hevesini gizle Dönmedi yüreğime mihmanım; Neredesin? Buradayım işte Yarama düştü acıklı bi’ beste Ya...
Bu ne dert? Hiç eder! Yıkıp bendimizi gün eder gün eden Kimi un eler çileden; Kimi yalnızlığı huy eder, su eder Bilenlerce mimlenen; nasıl varlığını sır eder yücelen? İlerlerken inceden; Acı bizi görü...
Yok günün ertesi; sözünden caysan Kan gölü ortası göğsümün, Allah! Kahroldum bilmedi kimseler amma Akarsa gönlümden; gözümden damlar İçimde yandı yananlar Kimse demedi yakan var Sabırla düştüm yakanda...
Hain saklı, bulmam; hissederim Herkes senin ise kimse benim Cani saldırdığın histeriyim, Sanki aldırmışım hislerimi. Yağmurda yaktığım bi sigara gibi; Vakitsiz söndü umutlar, daha ne deyim? “Öldü mü?”...