Ruhum Avrupa’yla Asya’nın tam ortasında
Geçiyorum yurdumun kirli paslı tornasından
Üzgünüm, diyecek çok lafım var
O yüzden konuşacağım direkt kitabın ortasından
Bitirdiler ülkeyi, vurdular sol yanından
Failler ortalıkta, tanıyoruz çok yakından
Artık hiçbirimizin ümidi yok yarından
Çünkü namusluysan artık burada zor barınman
Her yanı türlü adaletsizlikle bezeli bir toprağın çocuğusun
Tutulacak çok yasın var
Baksana, gençler parasızlıktan intihar ediyor bir bir
Ama bununla ilgili hiçbir haber yok basında
Güce yakın olan lokmasında
Artık domuz eti yenmiyor dostum şeytanın sofrasında
Muhalif partilerden de bir s*k bekleme
Onlar anca tweet falan atıyorlar On Kasım’da
Musa’nın asasıyla yarıldık gibi ortamızdan
Bundan sonra zor barışmak
Dün gece Gazze’de bir çocuk öldü on yaşında
Ve yarım kalıp ağladı bir boş salıncak

Yar, gel bana yine düşmeyi anlat
Acılarla gülüşmeyi anlat
Kurtulsun dünyam

Gökten düşmeyi anlat
Yine de dövüşmeyi anlat
Acıyı bölüşmeyi anlat
Kurtulsun dünyam

Bir yol bu, ağacı huzura gölge başka aşkların
Nefretten sırılsıklam baştan aşağı
Bir damlayım, vatandaşım, bir halk kadar yaşım
Bir gün sel olabilsin diye bütün damlalar taşıp
Kaldım ortasında savaşın, dar yamaçların
Bir yüklü buluta tırmanıp aşağı atladım
Gördüm hamasi, kirli harp araçları
Herkes ölümden kendine göre bir kar amaçladı
Atladım, cihanı yol boyu izledim
Hala diri kinim, hala çok yoğun hislerim
Çünkü insan ekseriyetle peşinde boş boş işlerin
Sikik popcorn kitlesi, elinde boykot listesi
Savaşın çok zor bitmesi
Hiçbiri samimi değil ama baktığında çok hoş tripleri
Bir süre Nişantaşı’nda yaşadım bana anlatma
İyi tanırım güzel kıyafetli bomboş tipleri
Beynimde şimşekler, yularım ellerinde
Büyük cinayetler, ufacık evrenimde
Zamanın ötesinde ama uzayın evvelinde
Tutunmak istiyorum uzanıp ellerimle