Evvel zaman içinde
Uzakta bi’ ülkede
Gece ve atlıkarınca
Renkler mora dönünce

içimde sen, içim de sen
ve sen bi evren gülünce
içimde sen, içimde sen
ve sen bu evren gülünce

sildim sandığım fotoğrafların bıraksa peşimi
buldum sandığım hayal eşimi kaybedişimi
unutturmuyor
hiçbir terapi, tatil, başarı, sevgili
unutturmuyor

içimde sen
içim de sen
ve sen bi evren gülünce
gidince sen
evimde ben
gözaltına girince
bu sessizlik benim
nasıl emin
ümitlenmeyen çiçeklerim
bahar geçti, belki de bi andı sevinçlerim