Yanıldığın heves, bıraktığın nefes…
Kırıldığın nankör dünya…
Bir yol bul dön bana….

Unuttuğun sesim…
Kaybettiğin izim…
Gerçek değil o yer rüya…
Bir yol bul dön bana….

Ah…

Hala duruyorsa sol göğsündeki…
Benim için çarpıyorsa….
Hala arıyorsa için kırık dökük…
Benim için bekliyorsa….

Hayat gelir, hayat geçer…
Birgün yüzü bize döner…
Saklandığı yerden sana gülümser…
AH CAN PARÇAM sen üzülme…
Birgün hepsi, herşey geçer…
Seni bana, beni sana mühürler.

Bir gün doğar üstümüze…
Kör karanlığı böler yine güneşi.
Bir gün örter üstümüzü…
Yalnızlıktan korur bizi elleri.

Bir gün açar önümüzde tüm solan çiçekler…
Yeşerir dallarından umut
Dirilir topraktan yükselir göğe deler…
Her şeye rağmen saçılır hayatın ellerinden yeniden umut!

Birgün duyulur duası bir annenin…
Bozulur sessizliği bir babanın…
Benim, senin “kaybetiğin herşeyin”

Yüzündeki metanet
Kalbindeki ihanet
“Bu ah!” Emanet

Ve bir gün konuşur bizimle,
Şefkatle tutar elimizi
Birgün artık susmaz!
Söyler bize sebebini