Anlatmaya çalıştım
Kan dolmuş genzime
Sustum
Onlar gözyaşı değil
Tanrı tükürdü yüzüme
Sustum
Avuçlarında huzur, dokunmaya korktuğum
Dikenden bir yatağa mahkum edilmişim
Bir şehir var ardında gözyaşlarına boğulmuş
Sana şarkılar yazmışlar, ama hiç görmemişsin
Kendi yolunu bulman için kaç sokak yanacak bu gönlümde
Artık sarsan neye yarar, yaram derin, beni öldürme
Haykırmaya çalıştım
Direndim nefsime
Sustum
Her şey gerçek gibiydi
Ben de inandım hepsine
Sustum