Gün bugün, itiraflarım olucak
Yaşarım, her yolun başı sonu var
Bilirim, nefesim beni boğucak
Tüm köşeleri kap!
Sen o ışıltılı lambasın
Ben de dönüp duran kelebek
Benim olmı’ycağını bilerek
Elimden gelen şey “denemek”
Ne renkli kanatlarım var, ne uzun bir ömür
Dokunduğunda köz, yokluğunda kömür
Sen uzunca yaşa, ben yaşarken ölü
Nefessiz kalırım, sen bi’ kez bana gül
Rüzgarlarında yoruldum, bilmem bana ne oldu
Sanki oksijensin, yokluğunda boğuldum
Her yandığımda bana sokuldun
Tükendiğimde ise izmarit gibi savurdun

Kazındı vücuduma kaç dövme
Edildi yeminlerе kaç tövbe
Çekince bir yudum, alınca bir duman
Bеnzedi sana bugün kaç gölge

Daldım hayalimin en dibine
Bağlandım çaresizce eksenine
Bir duygu bir düşünce bekledim hep
Ne kader ne şans beni sevmedi pek
Ben akrep oldum, sen de yelkovan
Önümden geçtin öyle kaç kez
Öldürür bunca tozu solumak
Koyamam yine de mesafe
İzliyorum geçmişi bozulmuş o filmler gibi
Keşke söküp alsam içinden bizi
Ya geçmiş geçmemişse, söyle bir an bile düşünmez misin?