Onu sevmenin hissiyle…
Tozlu rafın üstünde çerçevenin izi kalmış
Kalbin gibi
Yastığının üzerinde saçının teli kalmış
Kokun gibi
Kırık camların tam üstünde
Yalın ayak yürürken bile
Hala bir tek kelimeyle
Onu sevmenin hissiyle
Kalın sayfalı yıpranmış roman gibi
Bir aşk bu, okudukça içini ısıtan
Muhtemelen ikinci elmiş
Bazı sözlerin altı çizilmiş
Kendinden başkasına hiç inanmamış
Gittiği yerlerin pulları yapıştırmış valizine
Hayal gibi, rüya gibi
Ortasından sıkılmış diş macunu kalmış
Bugün gibi, yarın gibi
Yarım kalmış ressamın siyah beyaz tuvali gibi
Bitirmeye üşendiğim
Muhtemelen hiç sevmemiş
Bu yüzden tek bir sözle bitmiş
Ya da cesareti kalmamış